Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ

Η συμμετοχή των πολιτών στα «κοινά» αποτελεί δικαίωμα και υποχρέωση ταυτόχρονα, ενώ η ανάδειξη των ικανοτέρων φανερώνει το επίπεδο μιας κοινωνίας.
Στόχος μας μέσα απ’ αυτή τη σελίδα δεν είναι η άσκηση πολιτικής, ούτε η κριτική στα πρόσωπα που ηγήθηκαν της τοπικής κοινωνίας. Με τη βοήθεια φωτογραφικών στιγμιοτύπων, προσπαθούμε να υπενθυμίσουμε τα πρόσωπα που πέρασαν και έγραψαν τη μικρή πολιτική ιστορία του χωριού.
Θεωρήθηκε σκόπιμο να χωρίσουμε σε τρεις περιόδους την ένταξη του χωριού στο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης:
. Πριν το 1912
. Από το 1912 έως το 1952
. Από το 1952 έως το 1967

Τα Σπάτα πριν το 1912

Τον Απρίλιο του 1833, με το νόμο «περί συστάσεως των Δήμων» του βασιλιά Όθωνα, πραγματοποιείται η πρώτη διαίρεση της χώρας σε νομούς, επαρχίες και δήμους. Οι δήμοι σχηματίστηκαν με τη συνένωση των χωριών και των μικρών συνοικισμών και χωρίστηκαν σε τρεις τάξεις ανάλογα με τον πληθυσμό τους.
Τα Σπάτα αποτέλεσαν τμήμα του Δήμου Αραφήνας με έδρα το Μαρκόπουλο και στη συνέχεια το 1840 με το Β.Δ. «περί συγχωνεύσεως των δήμων της επαρχίας Αττικής» ανήκαν στο δήμο Κεκρωπίας με έδρα τον Κουρσαλά (Κορωπί).
Τη διοίκηση του Δήμου αποτελούσε ο Δήμαρχος, οι Πάρεδροι και το Δημοτικό Συμβούλιο. Ο Δήμαρχος ήταν «η πρώτη εκτελεστική αρχή» του Δήμου ενώ οι Πάρεδροι ήταν κυρίως βοηθοί του. Το Δημοτικό Συμβούλιο είχε συμβουλευτικό και εποπτικό χαρακτήρα και οι σύμβουλοι εκλέγονταν κάθε εννέα χρόνια απ’ ευθείας από τους πολίτες. Η θητεία του Δημάρχου και των Παρέδρων ήταν τριετής και εκλέγονταν από το δημαιρεσιακό συμβούλιο. Δικαίωμα ψήφου είχαν οι ευκατάστατοι δημότες, δηλ. όσοι μπορούσαν να καταβάλουν φόρους.
Την περίοδο 1887 – 1891 διετέλεσε Δήμαρχος Κρωπίας ο Σπαταναίος Μιχαήλ Παπαχρήστου. Για την ιστορία ν’ αναφέρουμε ότι το 1875 χρημάτισαν Πάρεδροι οι Σπαταναίοι: Αναγνώστης Φράγκου, Αγγελής Δημητρίου και Μιχαήλ Παπαχρήστου.
Ο Δήμος είχε υποχρέωση:
• να εγκρίνει τις αποφάσεις των κοινοτικών επιτροπών που ήσαν ξεχωριστές για κάθε χωριό και λειτουργούσαν από την εποχή της Τουρκοκρατίας
• να εγκρίνει τη διαχείριση των εκκλησιαστικών ταμείων
• να ανεγείρει νέους ναούς
• να μεταφέρει τα αιτήματα των πολιτών στην κεντρική διοίκηση
• να φροντίζει για την ανέγερση και τη λειτουργία σχολείων
• να ανοίγει και να συντηρεί τους δρόμους του χωριού
• να τηρεί μητρώα αρρένων
• να εκδίδει πιστοποιητικά
• να αστυνομεύει την περιοχή του
• να διορίζει αγροφύλακες για τη φύλαξη του κάμπου
• να διορίζει τις σχολικές και τις εκκλησιαστικές επιτροπές
Το μοντέλο αυτό τοπικής αυτοδιοίκησης ίσχυε, με μικρές τροποποιήσεις, για 80 συνεχή χρόνια. Οι αρμόδιοι προχώρησαν στην κατάργησή του γιατί οι Δήμαρχοι απέκτησαν μεγάλη δύναμη με αποτέλεσμα την άκρατη «δημαρχοκρατία».

Η Κοινότητα Σπάτων από το 1912 – 1952

Το 1912 ο Ελευθέριος Βενιζέλος με το νόμο Δ.Ν. 2/1912 «περί Δήμων και Κοινοτήτων» διαιρεί τη χώρα σε Δήμους και Κοινότητες ανάλογα με τον πληθυσμό κάθε περιοχής.
Τα Σπάτα έχοντας τις προϋποθέσεις, δηλαδή 300 κατοίκους και σχολείο στοιχειώδους εκπαίδευσης, αναγνωρίστηκαν σε αυτοδιοικούμενη Κοινότητα με πρώτο Πρόεδρο (σύμφωνα με μαρτυρίες) το Γεώργιο Αγγ. Γεώργα. Το Κοινοτικό Συμβούλιο εκλεγόταν άμεσα από τους πολίτες για τετραετή θητεία και απαρτιζόταν από 5-15 μέλη ανάλογα με τον πληθυσμό της Κοινότητας. Ο Πρόεδρος εκλεγόταν έμμεσα από το Κοινοτικό Συμβούλιο και είχε ετήσια θητεία. Μέχρι το 1928 οι πληροφορίες μας για τη διοίκηση της Κοινότητας των Σπάτων είναι ασαφείς και ελλιπείς. Γι’ αυτό δεν θ’ αναφερθούμε σ’ αυτή την περίοδο.

Το 1928 Πρόεδρος εκλέγεται ο Δημήτριος Σπ. Σιδέρης (Μπαλανιώτης) και διατηρεί το αξίωμά του μέχρι το 1931 επανεκλεγόμενος συνεχώς.
Το 1931 εκλέγεται για δύο χρονιές ο Γεώργιος Μιχ. Μιχαλάκης.
Το 1933 εκλέγεται ο Γεώργιος Αγγ. Γεώργας.
Το 1934 εκλέγεται για πέντε συνεχείς χρονιές ο Δημήτριος
Αναγνώστου Παπαχρήστου.
Το 1941 διορίζεται ο Γεώργιος Νικ. Κουλοχέρης.
Το 1942 εκλέγεται ο Δημήτριος Αθ. Πρίφτης.
Το 1943 εκλέγεται ο Γεώργιος Νικ. Κουλοχέρης.
Το 1944 εκλέγεται ο Σπύρος Αν. Πρίφτης.
Το 1945 εκλέγεται ο Δημήτριος Ανδρ. Φράγκου.
Το 1946 εκλέγεται ο Αντώνιος Κων. Πρίφτης.
Το 1947 εκλέγεται ο Δημήτριος Αναγνώστου Παπαχρήστου.
Το 1948 εκλέγεται για τέσσερις συνεχείς χρονιές ο Κωνσταντίνος Γεωργ. Σταύρου (Λουρής).

Ο Δήμος Σπάτων από το 1952 – 1967

Τη 10η Μαρτίου του 1952 με το Β.Δ. ΦΕΚ Α65/1952 τα Σπάτα αναγνωρίστηκαν σε Δήμο.
Ακολούθησαν οι δημοτικές εκλογές του 1952 που σημαδεύτηκαν από την έντονη εκλογική αντιπαράθεση, του μέχρι τότε, Κοινοτάρχη Κωνσταντίνου Γεωρ. Σταύρου που εξέφραζε «το παλαιό», το συντηρητικό αλλά και τη σιγουριά του δοκιμασμένου και του νεοφερμένου από την Πόλη συμπατριώτη μας Χρήστου Ιωάννη Μπέκα (με το παρατσούκλι «Μπαγιάρ» από τον Τούρκο πολιτικό Τζελάλ Μπαγιάρ), που εξέφραζε το «νέο» την πρόοδο, την ανανέωση, τη νέα εποχή.
Μαρτυρίες αναφέρουν ότι η σκληρή προεκλογική εκστρατεία δίχασε οικογένειες και σόγια, χάλασε φιλίες και «προξενιά»! Παρ’ όλα αυτά και για πολλά χρόνια η «μάχη» δόθηκε με αξιοπρέπεια και εντιμότητα όπως άλλωστε ταιριάζει στους ανθρώπους του χωριού μας.
Την 5-3-1953 εξελέγη ο πρώτος αιρετός Δήμαρχος Χρήστος Ι. Μπέκας και διατήρησε το αξίωμά του επανεκλεγόμενος συνεχώς μέχρι την 16-6-1966 οπότε και απεβίωσε.
Από την 14-6-1966 μέχρι την 20-11-1967 καθήκοντα Δημάρχου ανέλαβε ο Παναγιώτης Ευαγγ. Μπάτρης.

Ο οραματιστής, ο ευεργέτης, ο συμπατριώτης μας

Θεωρούμε υπέρτατο ΧΡΕΟΣ μας ν’ αφιερώσουμε λίγες γραμμές για να τιμήσουμε τον πρώτο Δήμαρχο του χωριού μας ΧΡΗΣΤΟ Ι. ΜΠΕΚΑ.
Γεννήθηκε το 1906 στα Σπάτα από τον Ιωάννη και τη Μαρία Μπέκα. Μετά το Δημοτικό πήγε στην Αθήνα για να συνεχίσει τις σπουδές του. Μετά τη στράτευσή του το 1934 πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπου με το συνέταιρό του λειτουργούσαν μεγάλο ξενοδοχείο στην αριστοκρατική περιοχή του Πέραν. Μένοντας εκεί 17 χρόνια ανέπτυξε επαφές με την ελληνική ομογένεια και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Επέστρεψε στα Σπάτα το 1953 και του προτάθηκε να θέσει υποψηφιότητα για το νεοσύστατο τότε Δήμο Σπάτων.
Για τα Σπάτα ήταν η κατάλληλη στιγμή με τον πιο κατάλληλο άνθρωπο για ν’ αλλάξει ο τόπος, για ν’ αλλάξει η παλιά νοοτροπία, για να σταματήσει η οπισθοδρόμηση.
Ήταν η μεγάλη ευκαιρία για πρόοδο, ανάπτυξη, προοπτική.
Εν μέρει τα κατάφερε παλεύοντας με τα συμφέροντα, την ατολμία και την αναποφασιστικότητα των κατοίκων.
Πέθανε ξαφνικά στις 13 Ιουνίου 1966 στο νοσοκομείο «ο Ευαγγελισμός».
Εκεί ενώπιον συμβολαιογράφου εκδήλωσε την τελευταία του επιθυμία: αφήνει όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του στο Δήμο Σπάτων. Το πατρικό του σπίτι το εκχωρεί για να χτιστεί το Πνευματικό Κέντρο. Επιθυμία του μεγάλου δωρητή να γίνει κέντρο πολιτισμού και νεότητας. Οι κάτοικοι των Σπάτων τον ευγνωμονούν και η μνήμη του είναι αιώνια στις ψυχές τους.

-Χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από την ανακοίνωση του Δημήτρη Νικολάου στην ΙΑ’ Επιστημονική Συνάντηση Ν.Α. Αττικής (Σπάτα) με θέμα «Αποδελτίωση Βιβλίου Πρακτικών αποφάσεων δημοτικού συμβουλίου Δήμου Κρωπίας (1872 – 1883).
-Ευχαριστούμε τον κ. Αθανάσιο Μαργέτη – Αντιδήμαρχο για την παραχώρηση του προσωπικού του αρχείου, σχετικά με τους κοινοτάρχες των Σπάτων.

Δεκαετία του 1920

Παλιά φωτογραφία της δεκαετίας του 1920. Πιθανόν πρόκειται για συνάντηση κρατικών και τοπικών παραγόντων για την επίλυση κάποιου προβλήματος. Αναγνωρίζεται μόνον ο Δημήτριος Σπ. Μπέκας (στην κεφαλή του τραπεζιού). Αξίζει να προσεχθεί η εδυμασία τους. Συνυπάρχουν τα φράγκικα, οι βράκες, οι πουκαμίσες με τα γιλέκα, τα ψαθάκια, οι τραγιάσκες και τα φέσια.
Φωτ. αρχείο: Σπύρου Δημ. Μπέκα

Εγκαίνια Αντιτραχωματικού Σχολείου

Αναμνηστική φωτογραφία από την ημέρα των εγκαινίων των ‘‘Αντιτραχωματικών Ιατρείων Σχολείων Σπάτων’’, μπροστά στο κτήριο της Κοινότητας (σημερινό Δημαρχείο) τη δεκαετία του 1930. Το τράχωμα ήταν οφθαλμική νόσος πολύ διαδεδομένη εκείνη την εποχή, που οδηγούσε στην τύφλωση. Στα πλαίσια της πρόληψης και της μη περαιτέρω μετάδοσης της νόσου, δημιουργήθηκε ειδικό σχολείο για τα προσβεβλημένα παιδιά. Αναγνωρίζονται (όρθιοι από αριστερά) οι: Θωμάς Τούντας, ο δάσκαλος Νικόλαος Παπαχρήστου, ο Σπύρος Νικολάου(Μωραίτης), ο Δημήτριος Πρίφτης, ο τότε γραμματέας της Κοινότητας Γεώργιος Μιχαλάκης και ο Διονύσιος Φράγκου(Γιαννούλας). Καθιστοί από αριστερά οι: Δημήτριος Φράγκου, ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητας Δημήτριος Αναγν. Παπαχρήστου, κάποιος επίσημος και ο επικεφαλής του σταθμού χωροφυλακής Σπάτων.
Φωτ. αρχείο: Παναγιώτη Νικ. Παπαχρήστου

Β΄επέτειος της 4ης Αυγούστου 1937

Αναμνηστική φωτογραφία το 1937 στις σκάλες της παλιάς Κοινότητας την ημέρα της Β΄επετείου της 4ης Αυγούστου. Στο κέντρο ο Κοινοτάρχης Δημήτριος Αναγν. Παπαχρήστου (όρθιος με το μπαστούνι), δίπλα του δεξιά ο Δημήτριος Σπ. Μπέκας και οι: Μαργέτης, Αναστάσιος Κόλλιας και Βασίλειος Δημ. Φράγκος, πίσω τους οι: Μιλτιάδης Πρίφτης, Ευάγγελος Μπέκας, Πέτρος Φράγκου(Γιαννούλας), Κωνσταντίνος Γεώργας. Καθιστός αριστερά ο ηλικωμένος Παναγιώτης Φράγκου.
Φωτ. αρχείο: Σπύρου Δημ. Μπέκα

Επίσκεψη Υπουργού στα Σπάτα

Αναμνηστική φωτογραφία από την επίσκεψη του Υπουργού Οικονομικών Γ. Πεσμαζόγλου τη δεκαετία του 1930. Αναγνωρίζονται από αριστερά ο Γεώργιος Μπέκας και ο Δημήτριος Φράγκου. Πίσω τους ο Σπύρος Νικολάου(Μωραίτης) και ο δάσκαλος Ιωάννης Γεωργάκης. Στο κέντρο (με λευκό κοστούμι και παπιγιόν) ο Υπουργός και αριστερά του ο Πρόεδρος της Κοινότητας Γεώργιος Μιχαλάκης. Το υπουργικό αυτοκίνητο φέρει τα διακριτικά Υ.Ε.ΟΙ.(Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας). Η φωτογραφία τραβήχτηκε στη συμβολή των οδών Β. Παύλου και Πλουτάρχου.
Φωτ. αρχείο: Λυκούργου Φράγκου

1939- Αναδάσωση του λόφου ‘‘Μπούρα’’

‘‘ Ἡ τελετή τοῦ Δάσους καί τοῦ Δένδρου εἰς Σπάτα. Ὁ ἐπί τῆς Γεωργίας ὑπουργός κ. Κυριακός κηρύττων τήν ἒναρξιν τῆς ἀναδασώσεως τοῦ λόφου Μπούρα, νῦν Βασιλίσσης Σοφίας, φυτεύει πρῶτος τό δένδρον του. Σπάτα 17 Δεκεμβρίου 1939’’. Τη φωτογραφία έχει σχολιάσει ο Δημήτριος Σπ. Μπέκας-δάσκαλος και πρόεδρος της Φιλοδασικής Ένωσης Σπάτων, που εικονίζεται αριστερά. Στο κέντρο ο Υπουργός Κυριακός, άνδρες του τοπικού σταθμού Χωροφυλακής και πολίτες.
Φωτ. αρχείο: Σπύρου Δημ. Μπέκα

28η Οκτωβρίου 1948

Εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1948 στην Πλατεία Ηρώων. Διακρίνονται ο αστυνόμος Λιακόπουλος και στ’ αριστερά του ο Πρόεδρος της Κοινότητας Θωμάς Τούντας. Δεξιά του ο Δημήτριος Σπ. Μπέκας, ο Ιωάννης Μπέλμπας, ο Δημήτριος Πρίφτης και ο Τιμολέων Μαργέτης (με την τραγιάσκα). Στην άκρη δεξιά ο πρώην Πρόεδρος της Κοινότητας, Γεώργιος Κουλοχέρης(Κολόμπος). Σε δεύτερο πλάνο οι κάτοικοι του χωριού παρακολουθούν τη γιορτή από τα μπαλκόνια, τις ταράτσες και τα σκαλιά της εκκλησίας. Διακρίνεται το υπόγειο οινοπωλείο-ταβέρνα της Ορσαλίας Μακρή ‘‘Η πηγή του οίνου’’.
Φωτ. αρχείο: Παναγιώτη Βασ. Κουλοχέρη

1948

Επίσημοι παρακολουθούν τη μαθητική παρέλαση την 25-3-1948 μπροστά από το Κοινοτικό γραφείο του χωριού. Αναγνωρίζονται από αριστερά οι: Δημήτριος Κανάκης, Γεώργιος Μπασιάκος, Πέτρος Φράγκου(Γιαννούλας), ο αστυνόμος Λιακόπουλος, Βασίλειος Τούντας, Σπύρος Κουλοχέρης(Άσσος), ο Βουλευτής Αναστάσιος Δημ. Φράγκος, ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητας Αντώνιος Πρίφτης(Πίσκος) και ο γιατρός Μιλτιάδης Νικολάου. Στη β΄σειρά ο Γιάγκος Παπαχρήστου, Νικόλαος Μπερτόλης, Γιάννης Μπέλμπας και Ιωάννης Αλεξ. Παπαχρήστου.
Φωτ. αρχείο: Ιωάννη Βασ. Κουλοχέρη

Κωνσταντίνος Γ. Σταύρου

Ο επί πολλά χρόνια (1948-1953) Κοινοτάρχης Κωνσταντίνος Γ. Σταύρου(Λουρής), εκφωνεί χαιρετισμό σε εθνική επέτειο στις αρχές της δεκαετίας του ’50 στο Ηρώον του χωριού. Στα δεξιά του ο παπα Γιώργης Μπερτόλης και στ’ αριστερά ο τελετάρχης. Κάτω διακρίνονται τα δάφνινα στεφάνια. Ο Κωνσταντίνος Σταύρου ήταν ο τελευταίος Κοινοτάρχης του χωριού πριν αναγνωριστεί σε Δήμο.
Φωτ. αρχείο: Παρασκευής Σταύρου

Μάρτιος του 1953

Το Μάρτιο του 1953 ανέλαβε τα Δημαρχιακά του καθήκοντα ο πρώτος αιρετός Δήμαρχος Σπάτων Χρήστος Ι. Μπέκας. Εδώ ίσως εκφωνεί το ευχαριστήριο μήνυμά του προς τους κατοίκους από το μπαλκόνι του Δημαρχείου που ακόμα φέρει την παλιά πινακίδα της Κοινότητας. Αναγνωρίζονται (δεύτερος από αριστερά) ο γραμματέας του Δήμου Νικόλαος Βλαχόπουλος, ο Αριστείδης Δέδες(Βρόντος), ο Κωνσταντίνος Μαργέτης και ο Σταύρος Μπέκας.
Φωτ. αρχείο: Δημοσθένη Κων. Μαργέτη

1954

Γυμναστικές επιδείξεις στο Α΄Δημοτικό Σχολείο Σπάτων το 1954. Στο κέντρο με το παπιγιόν ο Δήμαρχος Χρήστος Μπέκας ανάμεσα στους δημοτικούς συμβούλους του Κωνσταντίνο Τούντα(αριστερά) και Βασίλειο Κουλοχέρη-αργότερα Δήμαρχος Σπάτων(1977-1990). Αριστερά της φωτογραφίας(με το λευκό πουκάμισο) είναι ο Δημήτριος Γκίκας καθηγητής γυμναστικής για πολλά χρόνια στο Γυμνάσιο Σπάτων.
Φωτ. αρχείο: Παναγιώτη Βασ. Κουλοχέρη

Δεκαετία του 1950

Συγκέντρωση τοπικών και περιφερειακών παραγόντων. Καθιστός στο γραφείο ο Δήμαρχος Χρήστος Μπέκας. Αναγνωρίζονται πρώτος από αριστερά ο γιατρός Μιλτιάδης Νικολάου και ο Σπαταναίος Βουλευτής Αττικής και Βοιωτίας Αναστάσιος Δημ. Φράγκος (καθιστός δεύτερος από δεξιά).
Φωτ. αρχείο: Δήμου Σπάτων

1954

Οι αρχές του τόπου στη σημαιοστολισμένη πλατεία Ηρώων το 1954. Αναγνωρίζονται από δεξιά οι: Γεώργιος Κουλοχέρης (Κολόμπος), Παναγιώτης Κατσίκης, Ιωάννης Γεώργας(Χατζής), ο Δήμαρχος Χρήστος Μπέκας και ο αστυνόμος Πολίτης. Στα δεξιά του Δημάρχου ο γιατρός Μιλτιάδης Νικολάου, ο Πέτρος Φράγκου και ο Θωμάς Τούντας.
Φωτ. αρχείο: Παναγιώτη Βασ. Κουλοχέρη

Ο Γεώργιος Ράλλης στα Σπάτα

Φωτογραφικό στιγμιότυπο από την επίσημη επίσκεψη του Υπουργού Εσωτερικών Γεωργίου Ράλλη στα Σπάτα στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Τον συνοδεύουν από αριστερά ο γιατρός Μιλτιάδης Νικολάου, ο Δήμαρχος Χρήστος Μπέκας και ο Βουλευτής Αναστάσιος Δημ. Φράγκος. Πίσω διακρίνεται ο δάσκαλος Ανδρέας Γεωργούλιας, ο Γεώργιος Παπαγεωργίου(Λιοπεσώτης) και ο Νικόλαος Μιχαλάκης.
Φωτ. αρχείο: Αικατερίνης Βασ. Παπαχρήστου

28η Οκτωβρίου της δεκαετίας του 1960

Από αριστερά ο Δημήτριος Σπ. Μπέκας, ο αστυνόμος του τοπικού τμήματος, ο Δήμαρχος Χρήστος Μπέκας, ο Χρήστος Μπέκας(Απέργης) και οι ανάπηροι πολέμου Μιχαήλ Κουτσούκος και Γεώργιος Μπέκας.
Φωτ. αρχείο: Δήμου Σπάτων

1965

Ο Δήμαρχος Χρήστος Μπέκας, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι και οι αρχές του τόπου συμμετέχουν στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου το 1965. Πλήθος κόσμου, στο προαύλιο της Παναγίας, παρακολουθεί την τελετή.
Φωτ. αρχείο: Δήμου Σπάτων

9η Μαίου 1965

Ο Δήμαρχος Χρήστος Μπέκας ‘‘δεξιώνεται’’ εκπροσώπους της Νομαρχίας, ανήμερα του πανηγυριού του Αγίου Νικολάου, στο σπίτι της Τασούλας Μαργέτη(αριστερά), στην Αλυκή της Λούτσας. Αναγνωρίζονται (όρθιοι) από αριστερά οι Δημοτικοί Σύμβουλοι: Νίκος Κανάκης, ο μετέπειτα Δήμαρχος Σπάτων Βασίλειος Γ. Κουλοχέρης, ο Δήμαρχος και ο Γεώργιος Γιαννάκης.
Φωτ. αρχείο: Παναγιώτη Γ. Γιαννάκη