Νεότερη Ιστορία των Σπάτων
Μετά την απελευθέρωση από την οθωμανική κατοχή, ο Καποδίστριας διαιρεί την ελληνική επικράτεια σε τμήματα. Κάθε τμήμα διαιρείται σε επαρχίες και κάθε επαρχία αποτελείται από κοινότητες.
Επί αντιβασιλείας του Όθωνα το 1833 με Β.Δ. γίνεται η πρώτη πραγματική προσπάθεια καθιέρωσης συστήματος τοπικής αυτοδιοίκησης. Η επικράτεια διαιρέθηκε σε δήμους, που αποτελούνταν κατά περίπτωση από αρκετά χωριά ή και οικισμούς και διακρίνονταν ανάλογα με τον πληθυσμό τους σε τρεις τάξεις:
Α΄ τάξη με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων.
Β΄ τάξη με πληθυσμό από 2.000 έως 10.000 κατοίκους.
Γ΄ τάξη με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων.
Επικεφαλής κάθε δήμου ήταν ο Δήμαρχος, ο ή οι πάρεδροι και το δημοτικό συμβούλιο.
Αυτός ήταν και ο πρώτος νόμος στην Ελλάδα για την τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού γνωστός ως: «Περί συστάσεως των δήμων».
Έτσι λοιπόν,
• 3η (15η) Απριλίου 1833 ιδρύθηκε ο νομός Αττικής και Βοιωτίας με πέντε επαρχίες: Αιγίνης, Μεγαρίδας, Αττικής, Θηβών και Λειβαδιάς.