ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Διαβατήριες εθιμικές πρακτικές που συνδέονται με τη λαϊκή λατρεία και εκφράζονται με ποικίλες εκδηλώσεις και συμβολισμούς μέσα στον κύκλο του χρόνου.
Από τις δοξασίες του δωδεκαημέρου των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς (κάλαντα, χριστόψωμο, στολισμό δέντρου, δαιμόνια, καλλικάτζαροι, βασιλόπιτα, «μπόσκιζα») μέχρι τα Άγια Φώτα που αγιάζονται τα νερά και διώχνονται τα δαιμόνια, τα πανάρχαια παγανιστικά αυτά έθιμα εντάχθηκαν στην χριστιανική πίστη και λατρεία και συνδέθηκαν με συνήθειες και ενέργειες που σκοπό έχουν να αποτρέψουν το «κακό» και να εξασφαλίσουν «το καλό».
Ακολουθεί ο κύκλος της Αποκριάς χωρίς πολλές θρησκευτικές γιορτές αλλά με έντονη την παρουσία των «αποδημησάντων» ψυχών που απελευθερώθηκαν και ζητούν συγχώρεση. Οι άνθρωποι τιμούν τις ψυχές. Φτιάχνουν κόλλυβα τα Ψυχοσάββατα, μνημονεύουν τα ονόματά τους, ανάβουν το καντήλι και κάνουν τρισάγιο στον τάφο τους.
Την Κυριακή της Τυρινής (γιάβα ε μακαρούνε) φτιάχνουν «ντόντιλιες», πίνουν κρασί, χορεύουν και γλεντούν.
Την Καθαρή Δευτέρα ξεκινά η Μεγάλη Σαρακοστή, περίοδος νηστείας και πνευματικής προετοιμασίας για το «Άγιο Πάσχα».
Τα Πάθη και η Ανάσταση του Θεανθρώπου γιορτάζονται με προχριστιανικά και μεταχριστιανικά έθιμα ενταγμένα κι αυτά στο ορθόδοξο χριστιανικό εθιμικό.
Η Ανάσταση του Χριστού πλήρως εναρμονισμένη με την ανάσταση – αναγέννηση της φύσης και την νίκη της ζωής.
Μέχρι και σήμερα, ευτυχώς, πολλά από τα ήθη και τα έθιμά μας επιβιώνουν αυτούσια ή προσαρμοσμένα στις συνθήκες της εποχής μας.